Genade Bedekt Alles

Eén van de verbazingwekkende dingen aan genade is hoe overvloedig zij is. Er schijnt geen limiet te staan op God's mogelijkheid om genade en barmhartigheid te verlenen aan hen die het nodig hebben. Romeinen 5:20 zegt “waar evenwel de zonde toenam, is de genade meer dan overvloedig geworden”. “Overvloedig” is al méér dan wat nodig is. “Meer dan overvloedig" gaat veel verder dan de zonde alleen.. Wuest commentaar op dit vers: “…in overvloed aanwezig, en dan nog iets daar bovenop!”

Het is verbazend dat er altijd een overvloed aan genade zal zijn die alle zonde zal bedekken, ongeacht hoe dikwijls we zondigen, hoe groot onze zonde is, hoe dikwijls die zonde wordt vermenigvuldigd door alle volken van de wereld. We kunnen nooit méér zondigen dan de genade van God, en we kunnen nooit God's genade opgebruiken, ledigen, uitdoven of uitputten. Hij is niet zoals wij. Telkens iemand tegen ons zondigt worden wij minder geneigd om te vergeven. Ons geduld en onze genade raakt op en uiteindelijk verlenen we geen vergeving meer aan hen die tegen ons zondigen, maar God is niet zoals wij. Zijn genade gaat niet op en neer, kent geen eb of vloed en wordt niet dunnetjes.

Genade, genade, God's genade,
Genade die groter is dan al onze zonde!

Veel mensen hebben het er moeilijk mee om te aanvaarden dat God's genade volstaat om af te rekenen met de zonde en om te vergeven. Ze leven in voortdurende schuld, niet gelovend noch aanvaardend dat genade groter is dan hun zonde. God's woord is duidelijk, ongeacht hoe we ons voelen of wat we denken: “En in Hem hebben wij de verlossing door Zijn bloed, de vergeving van de overtredingen, naar de rijkdom Zijner genade, welke Hij ons overvloedig heeft bewezen in alle wijsheid en verstand. (Efe. 1:7-8). Noteer dat het naar de rijkdom Zijner genade is.

Maar er zijn veel mensen die de genade van God misbruiken door te denken dat Zijn overvloed aan genade een excuus is om te zondigen en om te blijven zondigen. Dit is in lijn met het denken wat meer en meer populair is geworden de voorbije 30 jaar. Vele predikanten hebben de boodschap van genade verdraaid omdat ze meer geïnteresseerd zijn in de grootte van hun congregatie dan in het correct verspreiden van het Woord van waarheid. Mensen uit deze gemeenten denken dat het niet uimaakt hoe zij leven daar de Here toch altijd vergeeft. Dit gaf de opkomst van een generatie "Christenen" die elk principe van de Bijbel ontkennen behalve dan deze van de genade.

Dit is geen nieuw probleem. Paulus had blijkbaar met hetzelfde denken te maken, en hij antwoordde: "Wat zullen wij dan zeggen. Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneme? Volstrekt niet! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven?" (Rom. 6:1-2). Hij brengt dan een kort maar complex argument in de volgende 12 verzen. De conclusie van dit argument wordt dan samengevat in één simpel feit: Indien we waarlijk wedergeboren zijn (Gestorven en opgestaan met Hem) zouden we dood aan de zonde moeten zijn en levend voor God. Dus zij die voortgaan met zondigen opdat de genade zou toenemen, verklaren heel duidelijk dat zij geen nieuwe scheppingen zijn, maar enkel maar God's genade aangrijpen om aan Zijn oordeel te ontsnappen. Zij verlangen er niet naar om met Hem verenigd te zijn, om in en voor Hem te leven, of om zich aan Hem te onderwerpen. Al wat ze willen is een "verlaat de gevangenis"-ticket en een licentie om te blijven zondigen zonder schuldgevoel.

In Romeinen 6:15 zegt Paulus iets gelijkaardigs: “Wat dan? Zullen wij zondigen, omdat wij niet onder de wet, maar onder de genade zijn? Volstrekt niet!" Opnieuw argumenteert hij zijnstatement met  8 verzen. Hier zegt hij dat zij die blijven zondigen wegens de genade, moeten nagaan wie hun meester is. Indien ze verslaafd zijn aan de zonde dan is zonde hun meester. Als ze verslaafd zijn aan gerechtigheid dan is God hun Heer en Meester. Hij zegt net hetzelfde als voorheen. Zij die blijven zondigen en de genade van God misbruiken zijn mogelijk niet gered! Als we werkelijk gered zijn, zullen we verslaafd raken aan het doen van de juiste dingen en niet aan de zonde. Uiteraard zal niemand van ons volledig stoppen met zondigen vóór de opstanding. Maar wat domineert er in ons leven? Martin Luther zei: “Hij echter wiens zonde hem in zijn macht houdt, is nog steeds onder de Wet en niet onder de genade, ongeacht hoezeer hij de zonde weerstand biedt. "

Als we de boodschap van het Evangelie en de prijs die Jezus voor ons betaald heeft en de grootsheid van God's genade hebben begrepen, dan willen we niet meer zondigen, maar dan willen we Hem behagen en dienen. Je kunt niet aan de voet van het kruis gezeten hebben en licht over de zonde heen gaan. Eens dat je begrepen hebt (zelfs gedeeltelijk) wat de zonde deed aan Jezus, zul je ervan weg-lopen.

Eens dat je verstaat hoe groots God’s genade is “om een ellendeling als ik te redden" kan je enkel nog leven in ontzag, aanbidding en verbazing over God's oneindige genade. Iedereen die genade gebruikt als een goedkoop ticket tot de zonde heeft geen genade ontvangen, want indien wel, zouden ze beseffen dat God's genade kostbaar is en niet goedkoop. John Newton, auteur van Amazing Grace, leefde de rest van zijn leven in constant ontzag en verbazing omdat God het durfde om iemand als hij te redden. Niemand kan een ontvanger van genade zijn en er zich niet over verbazen. De waarde die je hecht aan God's genade is een zeer goede indicator of je werkelijk gered bent of niet.

Judas profeteerde dat goddeloze mannen zullen komen die “die de genade van onze God in losbandigheid veranderen "” (Judas 4). Dit beschrijft de moderne predikanten die goedkope genade prediken. Die boodschap zegt dat zolang je maar gelooft, je vergeving ontvangt. Ze leren dat zolang je de dag kan aanduiden wanneer je "Jezus in je hart uitnodigde", je gered bent en je verder kan gaan met je zondige levensstijl omdat genade het allemaal bedekt. Maar dit is niet de waarheid. Ware genade zal nooit resulteren in ongebreidelde lust, wetteloosheid en onbeschaamdheid.

Ware genade, God's genade, kan nooit resulteren in trots maar zal altijd een nederige aanbidding mee-brengen van de Ene die medelijden had met ons. Zij die denken God's genade te verdienen kunnen geen genade ontvangen. Genade is, en kan enkel worden verkregen, door hen die het helemaal niet verdie-nen. Uiteindelijk zijn enkel zij het die er iets aan hebben, daar de anderen denken dat ze zichzelf kunnen redden.

We mogen nooit de grootheid van God's genade onderschatten nog Zijn genade als verdiend bezien.

" God echter, die rijk is aan erbarming, heeft, om Zijn grote liefde, waarmede Hij ons heeft liefgehad, ons, hoewel wij dood waren door de overtredingen, mede levend gemaakt met Christus, -door zijn genade zijt gij behouden-, en heeft ons mede opgewekt en ons mede een plaats gegeven in de hemelse gewesten, in Christus Jezus, om in de komende eeuwen de overweldigende rijkdom zijner genade te tonen naar zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus. Want door genade zijt gij behouden, door het geloof, en dat niet uit uzelf, het is een gave van God; niet uit werken, opdat niemand roeme. (Efeziërs 2:4-9)

(Wordt vervolgd)